మానవా....
నువ్వా మాట మానవా...
మానవా అని నేనే పిలుచుకుని,
నువ్వా మాట మానవా...అని నేనే బదులిచ్చి...
టివిలో చిత్ర లహరి మధ్య యాడ్ చూసి
గాల్లో తేలిపోతున్నాను.
ఇంతలో పెళ్ళికని ఊరు వెళ్లిన ఫ్రెండు తిరిగొచ్చింది.
ఇక ఊరి కబుర్లన్నీ ఊరిన్చి ఊరిన్చి చెప్పడం మొదలెట్టింది
చేతిలో తాయిలాన్ని దాచుకున్నట్లు
ఒక విషయాన్ని నాన్చి, నాన్చి...నాన్చి
మొత్తానికి చెప్పింది.
...."పెళ్ళిలో ఫోటోలు తీస్తారు కదా
అవి చాలా బాగా వచ్చాయి. కానీ అందులో నేను మాత్రం..అంటే నా ఫోటో పడలేదు(!)
వేసిన చేతులు వేసినట్లే ఉన్నాయి,
పెట్టుకున్న పూలు పెట్టుకున్నట్లే ఉన్నాయి,
మనిషి మాత్రం మాయం!!
తెల్లగా యాష్ కలర్లో కనపడీ కనపడకుండా పడ్డాను! ఆః!!"...
అంటూ కాకమ్మ కథలు చెప్పింది.
దొంగ ముఖందీ[తులసి] నేను ఇంకా జగదేక వీరుడు - అతిలోక సుందరి సినిమా చూడలేదని
కన్ఫాం చేసుకునీ కథలు చెప్పింది.
ఎప్పుడూ నేనే కథలు చెప్తున్నానని దానికి కచ్చగా ఉండేది(?)
ఇక నేను...
...అది ఎందుకు ఫోటోలో పడలేదని, తెగ ఆలోచిన్చాననుకున్తున్నారా...
అబ్బే, ఎవరో రేకెత్తించే ఆలోచనలు నేను ఆలోచిస్తానా?
ఛాన్సే లేదు.
మనది కొంచెం డిఫరెంట్ యాంగిల్
అది ఫోటోలో ఎందుకు పడలేదో నాకనవసరం
ఫోటోలో పడకుండా
అది మాయమై పోయింది...
సో...
అర్జెంట్ గా నేను కూడా మాయమై పోవాలి! అంతే!!
యక్ష, గంధర్వ, కిన్నెర, కింపురుషులకు[మనుష్యులకు తప్ప]
అందరికీ మాయమయ్యే విద్యలు తెలుసని,
ఎక్కడో కథల్లో చదివాను
ఐ గాట్ ఎ పాయింట్,యాక్త్చువల్లీ ఐ క్రియేట్ యాన్ ఆపర్త్చునిటి!
....యాంగిల్ కెమెరాలో కాదు ఈ సారి స్క్రీన్ప్లే లో మార్చుకోవాలి...
ఊర్లో తంత్రాలు తాయెత్తులు కట్టే అంకుల్ ఒకాయన ఉన్నాడు.
యక్షులను వశం చేసుకోవడానికి,
అర్ధ రాత్రిళ్లు జిల్లేడు చెట్ల దగ్గర జపం చేస్తుంటాడని
(!?)
విశ్వసనీయ వర్గాల సమాచారం!
కాలం కలిసోచ్చీ ఓ ఫ్రెండుకు జ్వరమొచ్చింది
వాళ్లమ్మ తాయెత్తు కట్టించడానికి తీసుకెళ్తుంటే...
మా అమ్మకు తెలియకుండా ఎలాగోలా వీలు చేసుకుని తోడు వెళ్లాను.
తాయెత్తు అంకుల్ ను మెల్లిగా కదిపాను...
...."ఎక్కడో కథల్లో చదివాను
నేను కూడా అలాంటి కథలు రాయాలీ, కాస్త..ఆ..ఆ..వివరాలేమైనా చెప్తారా అని కూపీ లాగాను
నా ఎంతుజియాజం [?!]చూసి, కాస్త బ్రతిమాలాకా, ఎట్టకేలకు ఒప్పుకున్నాడు.
తన దగ్గర ఉన్న యంత్ర, మంత్ర, తంత్ర సాధనా బోధనల అచ్చు బుక్కును జిరాక్ష్ తీయించి
బాబా గుడికి వచ్చినప్పుడు [పక్కన్నే మా ఇల్లు]నాకు ఇచ్చి వెళ్ళాడు.
[ఇంతకీ ఆయనకెందుకు నేనంటే ఎంతుజియాజమో అప్పుడే తెలిసింది. తను కూడా నా నుంచి
కొన్ని కూపీలు లాగాడు...ఎఫ్.ఎం రేడియోకు కథలు ఎలా పంపాలీ, పేపర్ కు ఒక వైపునే రాయాలా,
ఎన్ని లైన్లు రాయాలీ, అది మనమే చదవాలా, డబ్బులెన్తిస్తారూ, పత్రికలకైతే ఎలా?
నచ్చక పొతే రిటన్ పోస్టేలా...ఎసెట్రా కూపీలు లాగాడు. దాంతో ఆయనకూ నాకూ చెల్లుకు చెల్లు!]
ఇక, మంత్రాల బుక్కు చేతికందిన మరుక్షణం నుంచీ నేను...
అమావాస్య ముందొస్తుందా...
పున్నమి ముందొస్తుందా...
...యెన్దుకనుకున్తున్నారూ...
ఇన్కెన్దుకూ
...జిల్లేడు చెట్ల దగ్గర జపం చేయడానికి!!
ఏది ముందొచ్చిందో తెలుసా..
జగదేకవీరుడు-అతిలోకసుందరి సినిమాకు వెళ్ళాలనుకున్న రోజు ముందుగా వచ్చింది.
ఫోటో మ్యాజిక్ తెలిసిపోయింది
హమ్మయ్యా, రాత్రిళ్లు జపం చేసే బాధ తప్పింది.తంత్రానికీ నాకూ చెల్లు.
[అయినా, పగలే మా అమ్మ సరిగా బయటకు వెళ్లనివ్వదూ, అట్లాంటిది రాత్రిళ్లు మంచం దిగనిస్తుందా!?]
కథ...ముగిసిందనుకున్నారా...
కాదు, మళ్లీ మొదటికొచ్చింది...
...మానవా మానవా మానవా...
అతిలోకసుందరి దెయ్యం పట్టినట్లు పట్టింది
ఎటు చూసినా శ్రీదేవే![ఆర్ జీ వీ కే కాదు నాక్కూడా శ్రీదేవిని ప్రేమించే రైట్స్ ఉన్నాయి.]
మోనాలిసా లాగా...
ఆమె అందం ఆమె బుగ్గల్లోనే ఉంది!
ఆమె బుగ్గల్లో ఏమి దాచుకుందో ...
నిగ్గు తేల్చే దాకా నిద్ర పొకూడదనుకున్నాను...
కంట్లో క్రోవ్వోత్తులు వేసుకుని ...పని ప్రారంభించా
....శ్రీదేవి పేపర్ కట్టింగ్ లు, గ్రీటింగ్ కార్దులూ కలెక్ట్ చేశా.
పాత పుస్తకాల కట్టలో దాచిపెట్టిన, శ్రీదేవి రామా బీడికట్టల యాడ్ పోస్టర్ తీసి,
చిరిగినా చోట్ల టేప్ వేసి అతికించి,
మళ్లీ నా మంచం ఎదర గోడకు అతికించేశాను.
ఆహా...అతిలోకసుందరి!
[మగధీర వస్తాడని సిక్స్త్ సెన్స్ కు తెలుసేమో...జగదేకవీరున్ని మరచిపోయా.]
....అందరి లాగా బయట ప్రపంచపు లోక జ్ఞానం లేని అమాయకత్వమా?
అమాయకత్వం లోని ప్రశాంత పార్శ్వమా?
ప్రాపంచిక అనుభవాల పట్ల నిర్మోహత్వమా?
అన్నీ తెలిసిన ఆరిందా తనమా?
తెలిసీ తెలియని వివశత్వమా?
నాకున్నదిదే..అందగత్తెను అన్న గర్వమా?
లేక కోపంతో ఎవరి పైనైనా పల్లు కొరుకుతూ ఉంటుందా?
ఏముందా బుంగ మూతి బుగ్గల్లో???????
.
..సౌందర్యమంతా మార్మికతలోనే ఉంటుందేమో...
తర్వాత ఎంత మంది ఎంజలినాలు వచ్చినా ఎప్పటికీ శ్రీదేవే ఏంజెల్!!
[తప్పదు. శ్రీదేవిని ఈ మాత్రం ప్రేమించాక పొతే ఆర్.జీ.వీ తో పోటీ పడలేం?]
ఇంచు మించుగా రామా బీడికట్టల యాడ్ లో శ్రీదేవి పై ఫోటోలోలా ఉండేది.
[రామా బీడీ కట్టల పోస్టర్ చిరిగిపోవడమే కాక...పోగొట్టుకుపోయిందన్న బాధతో....నేను....బోనీతో శ్రీ. అతిలోకసుందరి కథ కంచికి]
