కవికి కన్నీళ్లు లేకపోతే చదివేవారికి కన్నీళ్లు రావు.
కవికి భావోద్వేగాలు లేకపోతే పాఠకుడికీ భావోద్వేగాలు కలగవు.
కవిత్వమంటే... జీవితాన్ని మాటల్లో చెప్పడం,
కవిత్వమంటే... కలల్ని అందంగా కళ్ల ముందు ఉంచడం,
కవిత్వమంటే... వాక్యాల్లో సీతాకోక చిలుకల అందం,
ప్రేమ పరవళ్లు, సున్నితమైన శృంగారం..
భావాల్లో ఉద్వేగాలు ఉరకలు వేస్తుంటే..
కవితల్లో పదాలు పరుగులు తీస్తుంటాయి.
పరువం పలికే పాటైనా, లక్ష్యం చేర్చే ఆటైనా..
అక్షరాల ముగ్గులో అందంగా చిత్రితమవుతాయి.
నా సున్నితమైన వేలి కొనలు చిందించే రసధారలు తాగిన మత్తులో..
నేనే మునిగి తేలే క్షణాలు,
ప్రియుడినై, ప్రియురాలినై నన్ను నేనే కౌగిలించుకున్న స్థలాలు...
పెనవేసుకున్న కాలంతో ముడి వేసుకున్న బంధాలు...
లక్షితనై, లక్షాన్నై పొందిన శర వేగం లోని అనుభూతుల అనుభవాలు..
మందారాలో, మల్లెలో... దారాలకు గుది గుచ్చే పూల గుత్తులు ఏవైనా..,
కావ్య కన్యకలను ఆ పూలల్లో పెట్టి కన్యా దానాలు చేస్తేనే నా కవి హృదికి శాంతి!
